androna
Étymologie
- Du latin andron -onis m (« passage entre deux murs »).
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| androna \anˈðɾuno̞\ |
andronas \anˈðɾuno̞s\ |
androna \anˈðɾuno̞\ (graphie normalisée) féminin
Prononciation
- Béarn (Occitanie) : écouter « androna [an'ðɾuno̞] »
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage