anamerú
Étymologie
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | anamerú | anameruyú | anamerutú |
| 2e du sing. | anamerul | anameruyul | anamerutul |
| 3e du sing. | anamerur | anameruyur | anamerutur |
| 1re du plur. | anamerut | anameruyut | anamerutut |
| 2e du plur. | anameruc | anameruyuc | anamerutuc |
| 3e du plur. | anamerud | anameruyud | anamerutud |
| 4e du plur. | anameruv | anameruyuv | anamerutuv |
| voir Conjugaison en kotava | |||
anamerú \anamɛˈru\ ou \anameˈru\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « anamerú [anamɛˈru] »
Références
- « anamerú », dans Kotapedia