amontone

Voir aussi : amontoné

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe amontonar
Subjonctif Présent que (yo) amontone
que (tú) amontone
que (vos) amontone
que (él/ella/ello/usted) amontone
que (nosotros-as) amontone
que (vosotros-as) amontone
que (os) amontone
(ellos-as/ustedes) amontone
Imparfait (en -ra) que (yo) amontone
que (tú) amontone
que (vos) amontone
que (él/ella/ello/usted) amontone
que (nosotros-as) amontone
que (vosotros-as) amontone
que (os) amontone
(ellos-as/ustedes) amontone
Imparfait (en -se) que (yo) amontone
que (tú) amontone
que (vos) amontone
que (él/ella/ello/usted) amontone
que (nosotros-as) amontone
que (vosotros-as) amontone
que (os) amontone
(ellos-as/ustedes) amontone
Futur que (yo) amontone
que (tú) amontone
que (vos) amontone
que (él/ella/ello/usted) amontone
que (nosotros-as) amontone
que (vosotros-as) amontone
que (os) amontone
(ellos-as/ustedes) amontone
Impératif Présent (tú) amontone
(vos) amontone
(usted) amontone
(nosotros-as) amontone
(vosotros-as) amontone
(os) amontone
(ustedes) amontone

amontone \a.monˈto.ne\

  1. Première personne du singulier du présent du subjonctif de amontonar.
  2. Troisième personne du singulier du présent du subjonctif de amontonar.
  3. Troisième personne du singulier de l’impératif de amontonar.

Prononciation