amonestarais

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe amonestar
Subjonctif Présent que (yo) amonestarais
que (tú) amonestarais
que (vos) amonestarais
que (él/ella/ello/usted) amonestarais
que (nosotros-as) amonestarais
que (vosotros-as) amonestarais
que (os) amonestarais
(ellos-as/ustedes) amonestarais
Imparfait (en -ra) que (yo) amonestarais
que (tú) amonestarais
que (vos) amonestarais
que (él/ella/ello/usted) amonestarais
que (nosotros-as) amonestarais
que (vosotros-as) amonestarais
que (os) amonestarais
(ellos-as/ustedes) amonestarais
Imparfait (en -se) que (yo) amonestarais
que (tú) amonestarais
que (vos) amonestarais
que (él/ella/ello/usted) amonestarais
que (nosotros-as) amonestarais
que (vosotros-as) amonestarais
que (os) amonestarais
(ellos-as/ustedes) amonestarais
Futur que (yo) amonestarais
que (tú) amonestarais
que (vos) amonestarais
que (él/ella/ello/usted) amonestarais
que (nosotros-as) amonestarais
que (vosotros-as) amonestarais
que (os) amonestarais
(ellos-as/ustedes) amonestarais

amonestarais \a.mo.nesˈta.ɾais\

  1. Deuxième personne du pluriel de l’imparfait (en -ra) du subjonctif de amonestar.

Prononciation