amizěrować
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
amizěrować \a.mi.zˈi.ʀɔ.u̯aʧ\ imperfectif transitif
Synonymes
Conjugaison
| PRÉSENT | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | amizěruju | amizěrujemoj | amizěrujemy |
| 2e personne | amizěruješ | amizěrujetej amizěrujetaj |
amizěrujeće |
| 3e personne | amizěruje | amizěrujetej amizěrujetaj |
amizěruja amizěruju |
| PRÉTÉRIT | Singulier | Duel | Pluriel |
| 1re personne | amizěrowach | amizěrowachmoj | amizěrowachmy |
| 2e personne | amizěrowaše | amizěrowaštej | amizěrowašće |
| 3e personne | amizěrowaše | amizěrowaštej | amizěrowachu |
| IMPÉRATIF | Singulier | Duel | Pluriel |
| 1re personne | - | amizěrujmoj | amizěrujmy |
| 2e personne | amizěruj | amizěrujtej amizěrujtaj |
amizěrujće |
| 3e personne | amizěruj njech amizěruje |
amizěrujtej amizěrujtaj |
amizěruju njech amizěruja |
| PASSÉ | Singulier | Duel | Pluriel |
| masculin | amizěrował | amizěrowałoj | amizěrowali |
| féminin | amizěrowała | amizěrowałe | |
| neutre | amizěrowało | ||
| TRANSGRESSIF | Présent I : amizěrujo Présent II : amizěrujcy Passé : amizěrowawši | ||
| PARTICIPE PRÉSENT | amizěrowacy | ||
| PARTICIPE PASSÉ | amizěrowany | ||
| SUBSTANTIF VERBAL | amizěrowanje | ||
| Déclinaison du participe présent | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
| NOMINATIF | amizěrowacy | amizěrowace | amizěrowaca | amizěrowacaj | amizěrowacej | amizěrowacy | amizěrowace | ||
| GÉNITIF | amizěrowaceho | amizěrowaceje | amizěrowaceju | amizěrowacych | |||||
| DATIF | amizěrowacemu | amizěrowacej | amizěrowacymaj | amizěrowacym | |||||
| ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | amizěrowace | amizěrowacu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
| INSTRUMENTAL | amizěrowacym | amizěrowacej | amizěrowacymaj | amizěrowacymi | |||||
| LOCATIF | amizěrowacym | amizěrowacej | amizěrowacymaj | amizěrowacych | |||||
| Déclinaison du participe passé | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
| NOMINATIF | amizěrowany | amizěrowane | amizěrowana | amizěrowanaj | amizěrowanej | amizěrowany | amizěrowane | ||
| GÉNITIF | amizěrowaneho | amizěrowaneje | amizěrowaneju | amizěrowanych | |||||
| DATIF | amizěrowanemu | amizěrowanej | amizěrowanymaj | amizěrowanym | |||||
| ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | amizěrowane | amizěrowanu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
| INSTRUMENTAL | amizěrowanym | amizěrowanej | amizěrowanymaj | amizěrowanymi | |||||
| LOCATIF | amizěrowanym | amizěrowanej | amizěrowanymaj | amizěrowanych | |||||
| Déclinaison du substantif verbal | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| NOMINATIF | amizěrowanje | amizěrowani | amizěrowanja | ||||||
| GÉNITIF | amizěrowanja | amizěrowanjow | amizěrowanjow | ||||||
| DATIF | amizěrowanju | amizěrowanjomaj | amizěrowanjam | ||||||
| ACCUSATIF | amizěrowanje | amizěrowani | amizěrowanja | ||||||
| INSTRUMENTAL | amizěrowanjom | amizěrowanjomaj | amizěrowanjemi | ||||||
| LOCATIF | amizěrowanju | amizěrowanjomaj | amizěrowanjach | ||||||