amicitia

Latin

Étymologie

Dérivé de amicus, avec le suffixe -tia, -itia.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif amicitiă amicitiae
Vocatif amicitiă amicitiae
Accusatif amicitiăm amicitiās
Génitif amicitiae amicitiārŭm
Datif amicitiae amicitiīs
Ablatif amicitiā amicitiīs

amīcitia \a.miːˈki.ti.a\ ou \a.miˈt͡ʃit.t͡si.a\ (latin ecclésiastique)

  1. Amitié.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Variantes

Synonymes

Dérivés dans d’autres langues

Prononciation

Références