amezeg
Étymologie
Nom commun
| Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 | Pluriel 3 |
|---|---|---|---|
| amezeg | amezegi | amezeien | amezeion |
amezeg \ã.ˈmeː.zek\ masculin
- Voisin.
Ne oa ket he cʼhomz ganti peurachuet, pa antreas en ti he amezeg nesa, Saïg Jelvest; anaveout a ret anean.
— (Fañch al Lae, Bilzig, Ad. Le Goaziou, leorier, Kemper, 1925, page 97)- À peine eut-elle fini de parler qu’entra dans la maison son voisin le plus proche, Saïg Jelvest; vous le connaissez.
Baleet em eus acʼhanocʼh e ti va mignoned kozh eus hon eskopti, met pecʼhed a vefe din ankounacʼhaat hon amezeien eus an tu all d’ar Blaouezh, da lavarout eo re Bro-Wened : Sant-Inan, Kergrist, Neulieg ha Klegereg.
— (Ernest ar Barzhig, En-dro d’am ugent vloaz, in Al Liamm, no 188, mai–juin 1978, page 173)- Je vous ai promenés chez mes vieux amis de notre évêché, mais ce serait un péché pour moi d’oublier nos voisins de l’autre côté du Blavet, c’est-à-dire ceux du Vannetais : Saint-Aignan, Kergrist, Neulliac et Cléguérec.
Ne gredas ket goulenn tra ebet digant an amezeien nag ar vicherourien el labouradeg.
— (Goulc’han Kervella, N’eus ket a garantez eürus, Skol Vreizh, 2015, page 62)- Il n’osa rien demander aux voisins ni aux ouvriers dans l’usine.
Apparentés étymologiques
Dérivés
- amezegañ
- amezegenn, amezegez
- amezegezh, amezegiezh
- diamezeg
Références
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
- ↑ Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 60b