allophones
Français
Étymologie
- → voir allophone.
Forme de nom commun 1
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| allophone | allophones |
| \a.lɔ.fɔn\ | |
allophones \a.lɔ.fɔn\ masculin
- Pluriel de allophone.
Forme de nom commun 2
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin et féminin |
allophone | allophones |
| \a.lɔ.fɔn\ | ||
allophones \a.lɔ.fɔn\ masculin et féminin identiques
- Pluriel de allophone.
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin et féminin |
allophone | allophones |
| \a.lɔ.fɔn\ | ||
allophones \a.lɔ.fɔn\
- Pluriel de allophone.
La collectivité n'a pas besoin de la langue autochtone pour fonctionner dans la société dominante des Blancs, qu'ils soient anglophones, francophones ou allophones.
— (Roméo Labillois « Le micmac va-t-il survivre? », chap. VII, dans Jacques Maurais (dir.) Les langues autochtones du Québec no 35)
Anglais
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| allophone \ˈæl.ə.ˌfoʊn\ ou \ˈæl.ə.ˌfəʊn\ |
allophones \ˈæl.ə.ˌfoʊnz\ ou \ˈæl.ə.ˌfəʊnz\ |
allophones \ˈæl.ə.ˌfoʊnz\ (États-Unis), \ˈæl.ə.ˌfəʊnz\ (Royaume-Uni)
- Pluriel de allophone.