alfo

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe alfar
Indicatif Présent (yo) alfo
(tú) alfo
(vos) alfo
(él/ella/ello/usted) alfo
(nosotros-as) alfo
(vosotros-as) alfo
(os) alfo
(ellos-as/ustedes) alfo
Imparfait (yo) alfo
(tú) alfo
(vos) alfo
(él/ella/ello/usted) alfo
(nosotros-as) alfo
(vosotros-as) alfo
(os) alfo
(ellos-as/ustedes) alfo
Passé simple (yo) alfo
(tú) alfo
(vos) alfo
(él/ella/ello/usted) alfo
(nosotros-as) alfo
(vosotros-as) alfo
(os) alfo
(ellos-as/ustedes) alfo
Futur simple (yo) alfo
(tú) alfo
(vos) alfo
(él/ella/ello/usted) alfo
(nosotros-as) alfo
(vosotros-as) alfo
(os) alfo
(ellos-as/ustedes) alfo

alfo \ˈal.fo\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de alfar.

Prononciation

Espéranto

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

alfo \ˈal.fo\

  1. (Botanique) Alfa.

Prononciation

Portugais

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe alfar
Indicatif Présent eu alfo
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

alfo \ˈaɫ.fu\ (Lisbonne) \ˈaw.fʊ\ (São Paulo)

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de alfar.

Anagrammes

→ Modifier la liste d’anagrammes

Forme de nom commun

alfo \Prononciation ?\

  1. Accusatif singulier de alfa.
  2. Instrumental singulier de alfa.