albèrc
Étymologie
- 1 : → voir albèrga.
- 2 : Du vieux-francique *halberg (berg, ce qui protège, et hals, cou).
Nom commun 1
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| albèrc \alˈbɛɾk\ |
albèrcs \alˈbɛɾt͡s\ |
albèrc \alˈbɛɾk\ (graphie normalisée) masculin
- Demeure, maison.
- Auberge.
- (Sens figuré) Famille.
- Droit de gîte.
Synonymes
- 4
Nom commun 2
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| albèrc \alˈbɛɾk\ |
albèrcs \alˈbɛɾt͡s\ |
albèrc \alˈbɛɾk\ (graphie normalisée) masculin
Variantes
Dérivés
Références
- Emil Lévy, Petit Dictionnaire provençal-français, Heidelberg, 1909
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2