afroepen
Néerlandais
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | roep af | riep af |
| jij | roept af | |
| hij, zij, het | roept af | |
| wij | roepen af | riepen af |
| jullie | roepen af | |
| zij | roepen af | |
| u | roept af | riep af |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | roepen afd | afgeroepen |
afroepen \Prononciation ?\ transitif
- Appeler, faire venir.
- Hij werd van tafel afgeroepen.
- Il était à table lorsqu'on le demanda.
- Onheil over iemand afroepen.
- Appeler le malheur sur quelqu’un.
- Hij werd van tafel afgeroepen.
- Demander de descendre.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Faire l’appel de, désigner nominalement.
- De leden van de vergadering werden bij de stemming één voor één afgeroepen.
- Les membres de l'assemblée ont voté par appel nominal.
- De leden van de vergadering werden bij de stemming één voor één afgeroepen.
- Annoncer, communiquer, déclarer, publier.
- De huwelijksgeboden afroepen.
- Publier les bans (de mariage).
- De huwelijksgeboden afroepen.
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 98,7 % des Flamands,
- 97,7 % des Néerlandais.
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « afroepen [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]