aflá
Étymologie
- Dérivé de afla (« allusion »).
Verbe
| Personne | Présent | Passé | Futur |
|---|---|---|---|
| 1re du sing. | aflá | aflayá | aflatá |
| 2e du sing. | aflal | aflayal | aflatal |
| 3e du sing. | aflar | aflayar | aflatar |
| 1re du plur. | aflat | aflayat | aflatat |
| 2e du plur. | aflac | aflayac | aflatac |
| 3e du plur. | aflad | aflayad | aflatad |
| 4e du plur. | aflav | aflayav | aflatav |
| voir Conjugaison en kotava | |||
aflá \afˈla\ bitransitif
Prononciation
- France : écouter « aflá [afˈla] »
Références
- « aflá », dans Kotapedia