aequiparantia
Latin
Étymologie
- Dérivé de aequiparans, avec le suffixe -tia.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | aequiparantiă | aequiparantiae |
| Vocatif | aequiparantiă | aequiparantiae |
| Accusatif | aequiparantiăm | aequiparantiās |
| Génitif | aequiparantiae | aequiparantiārŭm |
| Datif | aequiparantiae | aequiparantiīs |
| Ablatif | aequiparantiā | aequiparantiīs |
aequiparantia \Prononciation ?\ féminin
- Équivalence, égalité.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
aequiparantia \Prononciation ?\
- Nominatif neutre pluriel de aequiparans.
- Vocatif neutre pluriel de aequiparans.
- Accusatif neutre pluriel de aequiparans.
Références
- « aequiparantia », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage