aedificatorius
Latin
Étymologie
- Dérivé de aedificatus, avec le suffixe -orius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | aedificatorius | aedificatoriă | aedificatorium | aedificatoriī | aedificatoriae | aedificatoriă |
| Vocatif | aedificatorie | aedificatoriă | aedificatorium | aedificatoriī | aedificatoriae | aedificatoriă |
| Accusatif | aedificatorium | aedificatoriăm | aedificatorium | aedificatoriōs | aedificatoriās | aedificatoriă |
| Génitif | aedificatoriī | aedificatoriae | aedificatoriī | aedificatoriōrŭm | aedificatoriārŭm | aedificatoriōrŭm |
| Datif | aedificatoriō | aedificatoriae | aedificatoriō | aedificatoriīs | aedificatoriīs | aedificatoriīs |
| Ablatif | aedificatoriō | aedificatoriā | aedificatoriō | aedificatoriīs | aedificatoriīs | aedificatoriīs |
aedificatorius \Prononciation ?\
- Qui est constructeur de, cause de.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « aedificatorius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage