| Voir la conjugaison du verbe advertir |
| Subjonctif |
Présent |
que (yo) adviertan |
| que (tú) adviertan |
| que (vos) adviertan |
| que (él/ella/ello/usted) adviertan |
| que (nosotros-as) adviertan |
| que (vosotros-as) adviertan |
| que (os) adviertan |
| (ellos-as/ustedes) adviertan |
| Imparfait (en -ra) |
que (yo) adviertan |
| que (tú) adviertan |
| que (vos) adviertan |
| que (él/ella/ello/usted) adviertan |
| que (nosotros-as) adviertan |
| que (vosotros-as) adviertan |
| que (os) adviertan |
| (ellos-as/ustedes) adviertan |
| Imparfait (en -se) |
que (yo) adviertan |
| que (tú) adviertan |
| que (vos) adviertan |
| que (él/ella/ello/usted) adviertan |
| que (nosotros-as) adviertan |
| que (vosotros-as) adviertan |
| que (os) adviertan |
| (ellos-as/ustedes) adviertan |
| Futur |
que (yo) adviertan |
| que (tú) adviertan |
| que (vos) adviertan |
| que (él/ella/ello/usted) adviertan |
| que (nosotros-as) adviertan |
| que (vosotros-as) adviertan |
| que (os) adviertan |
| (ellos-as/ustedes) adviertan |
| Impératif |
Présent |
(tú) adviertan |
| (vos) adviertan |
| (usted) adviertan |
| (nosotros-as) adviertan |
| (vosotros-as) adviertan |
| (os) adviertan |
| (ustedes) adviertan |