adouées
Français
Forme d’adjectif
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | adoué \a.dwe\ |
adoués \a.dwe\ |
| Féminin | adouée \a.dwe\ |
adouées \a.dwe\ |
adouées \a.dwe\
- Féminin pluriel de adoué.
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Forme de nom commun
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | adouë \Prononciation ?\ |
adouës \Prononciation ?\ |
| Féminin | adouée \Prononciation ?\ |
adouées \Prononciation ?\ |
adouées \Prononciation ?\ féminin (graphie ABCD)
- Pluriel de adouée.
Forme de verbe
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| Masculin | adouë \Prononciation ?\ |
adouës \Prononciation ?\ |
| Féminin | adouée \Prononciation ?\ |
adouées \Prononciation ?\ |
adouées \Prononciation ?\ (graphie ABCD)
- Participe passé féminin pluriel de adouer.
Références
- Régis Auffray, Le petit Matao, Rue des Scribes, 2007, ISBN 978-2-906064-64-5, page 75