adopteren
Néerlandais
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Verbe
| Présent | Prétérit | |
|---|---|---|
| ik | adopteer | adopteerde |
| jij | adopteert | |
| hij, zij, het | adopteert | |
| wij | adopteren | adopteerden |
| jullie | adopteren | |
| zij | adopteren | |
| u | adopteert | adopteerde |
| Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
| hebben | adopterend | geadopteerd |
adopteren \Prononciation ?\ transitif
Synonymes
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,5 % des Flamands,
- 99,3 % des Néerlandais.
Prononciation
→ Prononciation manquante. (Ajouter)
- Pays-Bas : écouter « adopteren [Prononciation ?] »
Références
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]
Forme de verbe 1
adopteren /ˈɑdopteren/
Forme de verbe 2
| Cas | Singulier | |
|---|---|---|
| Nominatif | adopteren | |
| Accusatif Génitif |
adopteren | |
| Illatif | — | |
| Locatif | adopteremis | |
| Comitatif | adopteremiin | |
| Essif | adopteremin | |
adopteren /ˈɑdopteren/
- Nom d’action de adopteret.
Forme de nom commun
adopteren /ˈɑdopteren/
- Génitif de adopteren.