admirar

Catalan

Étymologie

Du latin admirari.

Verbe

admirar

  1. Admirer.

Prononciation

Espagnol

Étymologie

Du latin admirari.

Verbe

admirar \Prononciation ?\ 1er groupe (voir la conjugaison)

  1. Étonner.
  2. Admirer.

Prononciation

  • Carthagène des Indes (Colombie) : écouter « admirar [Prononciation ?] »

Étymologie

Du latin admirari.

Verbe

admirar \ad.mi.ˈrar\ (voir la conjugaison)

  1. Admirer.

Étymologie

Du latin admirari.

Verbe

admirar \ad.mi.ˈrar\ (voir la conjugaison)

  1. Admirer.

Étymologie

Du latin admirari.

Verbe

admirar \ammiˈɾa\ (graphie normalisée)

  1. Admirer.

Prononciation

Références

Portugais

Étymologie

Du latin admirari.

Verbe

admirar \ɐd.mi.ɾˈaɾ\ (Lisbonne) \a.di.mi.ɾˈa\ (São Paulo) transitif 1er groupe (voir la conjugaison)

  1. Admirer.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Étonner.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Notes

  • Cette forme est celle de l’infinitif impersonnel, de la première et de la troisième personne du singulier de l’infinitif personnel, ainsi que de la première et de la troisième personne du singulier du futur du subjonctif.

Synonymes

Prononciation

Références

  • « admirar », dans Portal da linguá portuguesa: Dicionário Fonético, Instituto de linguística teórica e computacional (ILTeC), de Simone Ashby ; Sílvia Barbosa ; Silvia Brandão ; José Pedro Ferreira ; Maarten Janssen ; Catarina Silva ; Mário Eduardo Viaro (2012), “A Rule Based Pronunciation Generator and Regional Accent Databank for Portuguese”, in Proceedings of Interspeech 2012, ISCA’s 13th Annual Conference, Portland, OR, USA, September 9-13, 2012, International Speech Communication Association, p. 1886-1887 → consulter cet ouvrage

Étymologie

Du latin admirari.

Verbe

admirar \Prononciation ?\

  1. Admirer.

Notes

Forme et orthographe du dialecte surmiran.

Références

  • Gion Peder Thöni, Rumantsch - Surmeir. Grammatica per igl idiom surmiran, Lia Rumantscha, Coire, 1969