adjectiu demonstratiu
Étymologie
- Composé de adjectiu et de demonstratiu.
 
Locution nominale
| Singulier | Pluriel | 
|---|---|
| adjectiu demonstratiu \ad.d͡ʒet.ˈtiw de.muns.tɾa.ˈtiw\  | 
adjectius demonstratius \ad.d͡ʒet.ˈtiws de.muns.tɾa.ˈtiws\  | 
adjectiu demonstratiu \ad.d͡ʒet.ˈtiw de.muns.tɾa.ˈtiw\ masculin (graphie normalisée)
- (Grammaire) Adjectif démonstratif, déterminant servant à préciser exactement l’objet ou la personne dont on parle.
 
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
 - (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
 - Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
 - Loís Alibèrt, (oc) Gramatica occitana segon los parlars lengadocians, Institut d’Estudis Occitans/Institut d’Estudis Catalans, 1976, ISBN 2-85910-274-4
 - Jacme Taupiac, Gramatica occitana, Associacion Antonin Perbòsc, 2021, ISBN 978-2-9548912-4-8