aděrować
Étymologie
- De l’allemand addieren (« additionner »).
Verbe
aděrować \a.dˈi.ʀɔ.u̯aʧ\ imperfectif transitif
- (Mathématiques) Additionner.
Conjugaison
| PRÉSENT | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | aděruju | aděrujemoj | aděrujemy |
| 2e personne | aděruješ | aděrujetej aděrujetaj |
aděrujeće |
| 3e personne | aděruje | aděrujetej aděrujetaj |
aděruja aděruju |
| PRÉTÉRIT | Singulier | Duel | Pluriel |
| 1re personne | aděrowach | aděrowachmoj | aděrowachmy |
| 2e personne | aděrowaše | aděrowaštej | aděrowašće |
| 3e personne | aděrowaše | aděrowaštej | aděrowachu |
| IMPÉRATIF | Singulier | Duel | Pluriel |
| 1re personne | - | aděrujmoj | aděrujmy |
| 2e personne | aděruj | aděrujtej aděrujtaj |
aděrujće |
| 3e personne | aděruj njech aděruje |
aděrujtej aděrujtaj |
aděruju njech aděruja |
| PASSÉ | Singulier | Duel | Pluriel |
| masculin | aděrował | aděrowałoj | aděrowali |
| féminin | aděrowała | aděrowałe | |
| neutre | aděrowało | ||
| TRANSGRESSIF | Présent I : aděrujo Présent II : aděrujcy Passé : aděrowawši | ||
| PARTICIPE PRÉSENT | aděrowacy | ||
| PARTICIPE PASSÉ | aděrowany | ||
| SUBSTANTIF VERBAL | aděrowanje | ||
| Déclinaison du participe présent | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
| NOMINATIF | aděrowacy | aděrowace | aděrowaca | aděrowacaj | aděrowacej | aděrowacy | aděrowace | ||
| GÉNITIF | aděrowaceho | aděrowaceje | aděrowaceju | aděrowacych | |||||
| DATIF | aděrowacemu | aděrowacej | aděrowacymaj | aděrowacym | |||||
| ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | aděrowace | aděrowacu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
| INSTRUMENTAL | aděrowacym | aděrowacej | aděrowacymaj | aděrowacymi | |||||
| LOCATIF | aděrowacym | aděrowacej | aděrowacymaj | aděrowacych | |||||
| Déclinaison du participe passé | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
| NOMINATIF | aděrowany | aděrowane | aděrowana | aděrowanaj | aděrowanej | aděrowany | aděrowane | ||
| GÉNITIF | aděrowaneho | aděrowaneje | aděrowaneju | aděrowanych | |||||
| DATIF | aděrowanemu | aděrowanej | aděrowanymaj | aděrowanym | |||||
| ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | aděrowane | aděrowanu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
| INSTRUMENTAL | aděrowanym | aděrowanej | aděrowanymaj | aděrowanymi | |||||
| LOCATIF | aděrowanym | aděrowanej | aděrowanymaj | aděrowanych | |||||
| Déclinaison du substantif verbal | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| NOMINATIF | aděrowanje | aděrowani | aděrowanja | ||||||
| GÉNITIF | aděrowanja | aděrowanjow | aděrowanjow | ||||||
| DATIF | aděrowanju | aděrowanjomaj | aděrowanjam | ||||||
| ACCUSATIF | aděrowanje | aděrowani | aděrowanja | ||||||
| INSTRUMENTAL | aděrowanjom | aděrowanjomaj | aděrowanjemi | ||||||
| LOCATIF | aděrowanju | aděrowanjomaj | aděrowanjach | ||||||