abha
Étymologie
- Du vieil irlandais aub, lui-même issu du proto-celtique *abū (comparable au gallois afon). Le proto-celtique est lui-même dérivé de l'indo-européen commun *h₂ep- (« eau »). La forme abhainn était à l'origine le dqtig singulier de abha, mais est maintenant largement utilisée au nominatif et à l'accusatif également.
Nom commun
| Indéfini | Défini | |||
|---|---|---|---|---|
| Cas | Singulier | Pluriel | Singulier | Pluriel |
| Nominatif | abha | aibhneacha | an abha | na haibhneacha |
| Vocatif | a abha | a aibhneacha | — |
— |
| Génitif | abhann | aibhneacha | na habhann | na n-aibhneacha |
| Datif | abha abhainn (archaïque, dialectal) |
aibhneacha | leis an abha leis an abhainn (archaïque, dialectal) |
leis na haibhneacha |
abha \Prononciation ?\ féminin
- Variante de abhainn.
Forme de nom commun
abha \Prononciation ?\ féminin
Modification phonétique
| Mutation en gaélique irlandais | |||
|---|---|---|---|
| Radical | Éclipse | Prothèse en « h » | Prothèse en « t » |
| abha | n-abha | habha | pas applicable |
| Note : Toutes les formes mutées d'un mot ne sont pas nécessairement utilisées. | |||
Anagrammes
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en anglais, sous licence CC BY-SA 4.0 : abha. (liste des auteurs et autrices)
- Niall Ó Dónaill, abha sur Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977