abet
Français
Étymologie
- Du latin abies (« sapin »).
Nom commun
abet \a.bɛt\ masculin
Traductions
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Ancien français
Étymologie
Nom commun
abet *\Prononciation ?\ masculin
Références
- Frédéric Godefroy, Dictionnaire de l’ancienne langue française et de tous ses dialectes du IXe au XVe siècle, édition de F. Vieweg, Paris, 1881–1902 → consulter cet ouvrage
Anglais
Étymologie
- De l’ancien français abeter.
Verbe
| Temps | Forme |
|---|---|
| Infinitif | to abet \əˈbɛt\ |
| Présent simple, 3e pers. sing. |
abets \əˈbɛts\ |
| Prétérit | abetted \əˈbɛt.ɪd\ |
| Participe passé | abetted \əˈbɛt.ɪd\ |
| Participe présent | abetting \əˈbɛt.ɪŋ\ |
| voir conjugaison anglaise | |
abet \əˈbɛt\
- Soutenir ; encourager, inciter (en particulier pour un crime).
Dérivés
- abetment (« incitation »)
Prononciation
- États-Unis : écouter « abet [əˈbɛt] »
- États-Unis (New Jersey) : écouter « abet [Prononciation ?] »