abaluartamos

Voir aussi : abaluartámos

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe abaluartar
Indicatif Présent (yo) abaluartamos
(tú) abaluartamos
(vos) abaluartamos
(él/ella/ello/usted) abaluartamos
(nosotros-as) abaluartamos
(vosotros-as) abaluartamos
(os) abaluartamos
(ellos-as/ustedes) abaluartamos
Imparfait (yo) abaluartamos
(tú) abaluartamos
(vos) abaluartamos
(él/ella/ello/usted) abaluartamos
(nosotros-as) abaluartamos
(vosotros-as) abaluartamos
(os) abaluartamos
(ellos-as/ustedes) abaluartamos
Passé simple (yo) abaluartamos
(tú) abaluartamos
(vos) abaluartamos
(él/ella/ello/usted) abaluartamos
(nosotros-as) abaluartamos
(vosotros-as) abaluartamos
(os) abaluartamos
(ellos-as/ustedes) abaluartamos
Futur simple (yo) abaluartamos
(tú) abaluartamos
(vos) abaluartamos
(él/ella/ello/usted) abaluartamos
(nosotros-as) abaluartamos
(vosotros-as) abaluartamos
(os) abaluartamos
(ellos-as/ustedes) abaluartamos

abaluartamos \a.βa.lwaɾˈta.mos\

  1. Première personne du pluriel du présent de l’indicatif de abaluartar.
  2. Première personne du pluriel du passé simple de l’indicatif de abaluartar.

Prononciation

Portugais

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe abaluartar
Indicatif Présent
nós abaluartamos
Imparfait
Passé simple
nós abaluartamos
Plus que parfait
Futur simple

abaluartamos \ɐ.bɐ.lwɐɾ.tˈɐ.muʃ\ (Lisbonne) \a.ba.lwaɾ.tˈɐ̃.mʊs\ (São Paulo)

  1. Première personne du pluriel du présent de l’indicatif de abaluartar.
  2. (Brésil) Première personne du pluriel du prétérit de abaluartar.