aanduiden

Néerlandais

Étymologie

Composé de la particule séparable aan et du verbe duiden  indiquer »).

Verbe

Présent Prétérit
ik duid aan duidde aan
jij duidt aan
hij, zij, het duidt aan
wij duiden aan duidden aan
jullie duiden aan
zij duiden aan
u duidt aan duidde aan
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben duiden aand aangeduid

aanduiden \Prononciation ?\ transitif

  1. Désigner, marquer.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Montrer, indiquer.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Dérivés

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 98,4 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal [≈ Reconnaissance du vocabulaire des Néerlandais et des Flamands 2013 : résultats de la grande enquête nationale sur les langues], Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 pages. → [archive du fichier pdf en ligne]