aamunkoitto
Étymologie
- De aamu (« matin ») et de koitto (« point du jour »).
Nom commun
Déclinaison
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | aamunkoitto | aamunkoitot |
| Génitif | aamunkoiton | aamunkoittojen |
| Partitif | aamunkoittoa | aamunkoittoja |
| Accusatif | aamunkoitto [1] aamunkoiton [2] |
aamunkoitot |
| Inessif | aamunkoitossa | aamunkoitoissa |
| Élatif | aamunkoitosta | aamunkoitoista |
| Illatif | aamunkoittoon | aamunkoittoihin |
| Adessif | aamunkoitolla | aamunkoitoilla |
| Ablatif | aamunkoitolta | aamunkoitoilta |
| Allatif | aamunkoitolle | aamunkoitoille |
| Essif | aamunkoittona | aamunkoittoina |
| Translatif | aamunkoitoksi | aamunkoitoiksi |
| Abessif | aamunkoitotta | aamunkoitoitta |
| Instructif | — | aamunkoitoin |
| Comitatif | — | aamunkoittoine- [3] |
|
Notes [1] [2] [3]
| ||
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | aamunkoittoni | aamunkoittomme |
| 2e personne | aamunkoittosi | aamunkoittonne |
| 3e personne | aamunkoittonsa | |
aamunkoitto \ˈɑːmunˌkoito\
Synonymes
- aamunkoi
- aamunkoite
- aamunsarastus
- aamurusko
Forme de nom commun
| Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| 1re personne | aamunkoittoni | aamunkoittomme |
| 2e personne | aamunkoittosi | aamunkoittonne |
| 3e personne | aamunkoittonsa | |
aamunkoitto /Prononciation ?/
- Accusatif II singulier de aamunkoitto.