aŭtoritato
Espéranto
Étymologie
- De l’allemand Autorität
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | aŭtoritato \aw.to.ri.ˈta.to\ |
aŭtoritatoj \aw.to.ri.ˈta.toj\ |
| Accusatif | aŭtoritaton \aw.to.ri.ˈta.ton\ |
aŭtoritatojn \aw.to.ri.ˈta.tojn\ |
aŭtoritato \aw.to.ri.ˈta.to\ mot-racine issu de l’Antaŭparolo {1OA, fond. grâce à 7OA }
- Autorité.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- Pouvoir.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes
- (1) aŭtoritateco : qualité d’auteur
Dérivés
Académique:
- aŭtoritata (composition de racines de l’Antaŭparolo) : autoritaire, qui fait autorité
Autres:
- aŭtoritatulo : autorité (personne)
- senaŭtoritata : sans autorité
- aŭtoritatismo : autoritarisme
Prononciation
- France : écouter « aŭtoritato [Prononciation ?] »
- France (Toulouse) : écouter « aŭtoritato [Prononciation ?] »
Références
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (vérifié)
- aŭtoritato sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- aŭtoritato sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine "aŭtoritat" présente dans la 1a Oficiala Aldono de 1909 fondamentalisée par la 7a Oficiala Aldono (R de l’Akademio de Esperanto).
- Racine "-o" présent dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » ( de l’Akademio de Esperanto).