Wehrpflicht
Allemand
Étymologie
- Composé de Wehr (« armée ») et de pflicht (« devoir, obligation »).
Nom commun
| Cas | Singulier |
|---|---|
| Nominatif | die Wehrpflicht |
| Accusatif | die Wehrpflicht |
| Génitif | der Wehrpflicht |
| Datif | der Wehrpflicht |
Wehrpflicht \ˈvɛɐ̯.(p)flɪçt\ féminin, au singulier uniquement.
- Service militaire, obligation militaire, conscription.
Synonymes
- Kriegsdienst
- Militärdienst
- Wehrpdienst
Dérivés
- Wehrpflichtarmee
- Wehrpflichtdebatte
- wehrpflichtig
- Wehrpflichtiger
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « Wehrpflicht [ˈveːɐ̯ˌp͡flɪçt] »