Vestalis
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Vestalis | Vestalis | Vestale | Vestales | Vestales | Vestalia |
| Vocatif | Vestalis | Vestalis | Vestale | Vestales | Vestales | Vestalia |
| Accusatif | Vestalem | Vestalem | Vestale | Vestales | Vestales | Vestalia |
| Génitif | Vestalis | Vestalis | Vestalis | Vestalium | Vestalium | Vestalium |
| Datif | Vestali | Vestali | Vestali | Vestalibus | Vestalibus | Vestalibus |
| Ablatif | Vestali | Vestali | Vestali | Vestalibus | Vestalibus | Vestalibus |
Vestalis
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | Vestalis | Vestalēs |
| Vocatif | Vestalis | Vestalēs |
| Accusatif | Vestalĕm | Vestalēs |
| Génitif | Vestalĭs | Vestaliŭm |
| Datif | Vestalī | Vestalĭbŭs |
| Ablatif | Vestalĕ | Vestalĭbŭs |
Vestalis féminin
- Vestale, ellipse de Vestalis virgo.
Prononciation
- \u̯esˈtaː.lis\, [u̯ɛs̠ˈt̪äːlʲɪs̠] (Classique)
- \vesˈta.lis\, [vɛsˈt̪äːlis] (Ecclésiastique)
Références
- « Vestalis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 1666)