Saturninus

Latin

Étymologie

(Date à préciser) Dérivé de Saturnus Saturne »), avec le suffixe -inus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif Saturninus Saturnină Saturninum Saturninī Saturninae Saturnină
Vocatif Saturnine Saturnină Saturninum Saturninī Saturninae Saturnină
Accusatif Saturninum Saturninăm Saturninum Saturninōs Saturninās Saturnină
Génitif Saturninī Saturninae Saturninī Saturninōrŭm Saturninārŭm Saturninōrŭm
Datif Saturninō Saturninae Saturninō Saturninīs Saturninīs Saturninīs
Ablatif Saturninō Saturninā Saturninō Saturninīs Saturninīs Saturninīs

Saturninus \Prononciation ?\

  1. De Saturne.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Surnom ou qualificatif donné à certaines personnes dont le tribun L. Apuleius Saturninus.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Prénom

Cas Singulier Pluriel
Nominatif Saturninus Saturninī
Vocatif Saturnine Saturninī
Accusatif Saturninum Saturninōs
Génitif Saturninī Saturninōrum
Datif Saturninō Saturninīs
Ablatif Saturninō Saturninīs

Saturninus \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : Saturnina)

  1. Saturnin.
    1. Empereur romain.
      • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
    2. Évêque de Toulouse, martyr et saint chrétien.
      • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

  • Saturnianus

Références