Pauke
: pauken
Allemand
Étymologie
- (xiiie siècle)Du moyen haut-allemand pūke, bouke. L'origine est incertaine, peut-être une onomatopée.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | die Pauke | die Pauken |
| Accusatif | die Pauke | die Pauken |
| Génitif | der Pauke | der Pauken |
| Datif | der Pauke | den Pauken |
Pauke \ˈpaʊ̯kə\ féminin
Dérivés
- Paukant
- pauken
- Paukenboden
- Paukenhöhle
- Paukenmesse
- Paukenschlag
- Paukenschläger
- Pauker
- Paukist
- Paukistin
- Standpauke