Oseriates
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Pluriel |
|---|---|
| Nominatif | Oseriatēs |
| Vocatif | Oseriatēs |
| Accusatif | Oseriatēs |
| Génitif | Oseriatum |
| Datif | Oseriatibus |
| Ablatif | Oseriatibus |
Oseriates \Prononciation ?\ masculin pluriel
- Peuple de la Pannonie.
ad septentriones Pannonia vergit. finitur inde Danuvio. in ea coloniae Emona, Siscia. amnes clari et navigabiles in Danuvium defluunt Draus e Noricis violentior, Saus ex Alpibus Carnicis placidior, CXX intervallo: Draus per Serretes, Serapillos, Iasos, Andizetes, Saus per Colapianos Breucosque. populorum haec capita; praeterea Arviates, Azali, Amantini, Belgites, Catari, Cornacates, Eravisci, Hercuniates, Latovici, Oseriates, Varciani. mons Claudius, cuius in fronte Sardisci, in tergo Taurisci.
— (Pline, Naturalis Historia, 3)- La Pannonie s'étend vers le nord, où elle a pour limite le Danube. (…). Ce sont là les peuples principaux; on y trouve en outre les Arivates, les Azales, les Amantes, las Belgites, les Catares, les Cornacates, les Eravisces , les Hercuniates, les Latoviques, les Osériates, les Varcians; le mont Claudius, au-devant les Scordisques, en arrière les Taurisques.
Références
- « Oseriates », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- [1] Julius Pokorny, Indogermanisches Etymologisches Woerterbuch, radical *akʷā-