Opuntius
Latin
Étymologie
- De Opus, Opuntis (« Oponte ») avec le suffixe -ius.
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Opuntius | Opuntiă | Opuntium | Opuntiī | Opuntiae | Opuntiă |
| Vocatif | Opuntie | Opuntiă | Opuntium | Opuntiī | Opuntiae | Opuntiă |
| Accusatif | Opuntium | Opuntiăm | Opuntium | Opuntiōs | Opuntiās | Opuntiă |
| Génitif | Opuntiī | Opuntiae | Opuntiī | Opuntiōrŭm | Opuntiārŭm | Opuntiōrŭm |
| Datif | Opuntiō | Opuntiae | Opuntiō | Opuntiīs | Opuntiīs | Opuntiīs |
| Ablatif | Opuntiō | Opuntiā | Opuntiō | Opuntiīs | Opuntiīs | Opuntiīs |
Opuntius \Prononciation ?\
- D’Oponte.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
- « Opuntius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 1087)