Moabites
: moabites
Français
Étymologie
- Du latin Moabites.
Nom commun
| Singulier | Pluriel |
|---|---|
| Moabite | Moabites |
| \mɔ.a.bit\ | |
Moabites \mɔ.a.bit\ masculin et féminin identiques pluriel
- (Antiquité) Ancien peuple du Proche-Orient.
Et il désigna le socle de la statue de Belphégor, dieu des Moabites, dont le masque grimaçant, déconcertant, énigmatique, semblait contempler en ricanant les humains qui l'entouraient.
— (Arthur Bernède, Belphégor, 1927)
Vocabulaire apparenté par le sens
Forme de nom commun
Moabites \mɔ.a.bit\ masculin
- Pluriel de Moabite.
Prononciation
→ Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre )
Paronymes
Anagrammes
→ Modifier la liste d’anagrammes
Voir aussi
- Moabites sur l’encyclopédie Wikipédia
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Pluriel |
|---|---|
| Nominatif | Moabitēs |
| Vocatif | Moabitēs |
| Accusatif | Moabitēs |
| Génitif | Moabitum |
| Datif | Moabitibus |
| Ablatif | Moabitibus |
Moabites \Prononciation ?\ masculin pluriel
- (Ethnonymie) Moabites.
Ammonites et Moabites etiam post decimam generationem non intrabunt ecclesiam Domini in æternum.
— (Liber Deuteronomii, traduction)- L’Ammonite et le Moabite n’entreront jamais dans l’assemblée du Seigneur, non pas même après la dixième génération.
Variantes
Références
- « Moabites », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage