Macedonianus
Latin
Étymologie
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Macedonianus | Macedoniană | Macedonianum | Macedonianī | Macedonianae | Macedoniană |
| Vocatif | Macedoniane | Macedoniană | Macedonianum | Macedonianī | Macedonianae | Macedoniană |
| Accusatif | Macedonianum | Macedonianăm | Macedonianum | Macedonianōs | Macedonianās | Macedoniană |
| Génitif | Macedonianī | Macedonianae | Macedonianī | Macedonianōrŭm | Macedonianārŭm | Macedonianōrŭm |
| Datif | Macedonianō | Macedonianae | Macedonianō | Macedonianīs | Macedonianīs | Macedonianīs |
| Ablatif | Macedonianō | Macedonianā | Macedonianō | Macedonianīs | Macedonianīs | Macedonianīs |
Macedonianus \Prononciation ?\
- Macédonien.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
- De Macédon, usurier sous Vespasien.
Dérivés dans d’autres langues
- Anglais : Macedonian
- Français : macédonien
Références
- « Macedonianus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage