Kongruenz

Allemand

Étymologie

Du latin congruere.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif die Kongruenz
\kɔŋɡruˈɛnt͡s\
die Kongruenzen
\kɔŋɡruˈɛnt͡sən\
Accusatif die Kongruenz
\kɔŋɡruˈɛnt͡s\
die Kongruenzen
\kɔŋɡruˈɛnt͡sən\
Génitif der Kongruenz
\kɔŋɡruˈɛnt͡s\
der Kongruenzen
\kɔŋɡruˈɛnt͡sən\
Datif der Kongruenz
\kɔŋɡruˈɛnt͡s\
den Kongruenzen
\kɔŋɡruˈɛnt͡sən\

Kongruenz féminin

  1. Correspondance exacte.
  2. (Géométrie) Congruence, coïncidence.
  3. (Linguistique) Accord.
  4. (Droit) Conformité.

Prononciation