Intrige
: intrige
Allemand
Étymologie
- Du français intrigue.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | die Intrige \ɪnˈtriːɡə\ |
die Intrigen \ɪnˈtriːɡən\ |
| Accusatif | die Intrige \ɪnˈtriːɡə\ |
die Intrigen \ɪnˈtriːɡən\ |
| Génitif | der Intrige \ɪnˈtriːɡə\ |
der Intrigen \ɪnˈtriːɡən\ |
| Datif | der Intrige \ɪnˈtriːɡə\ |
den Intrigen \ɪnˈtriːɡən\ |
Intrige \ɪnˈtriːɡə\ féminin
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « Intrige [Prononciation ?] »