Histri
Latin
Étymologie
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel | 
|---|---|---|
| Nominatif | Histrus | Histrī | 
| Vocatif | Histre | Histrī | 
| Accusatif | Histrum | Histrōs | 
| Génitif | Histrī | Histrōrum | 
| Datif | Histrō | Histrīs | 
| Ablatif | Histrō | Histrīs | 
Histri \Prononciation ?\ masculin pluriel
- Istriens, tribu de l'Istrie.
- Italia dehinc primique eius Ligures, mox Etruria, Umbria, Latium, ibi Tiberina ostia et Roma, terrarum caput,XVI p. intervallo a mari. Volscum postea litus et Campaniae, Picentinum inde ac Lucanum Bruttiumque, quo longissime in meridiem ab Alpium paene lunatis iugis in maria excurrit Italia. ab eo Graeciae ora, mox Sallentini, Poeduculi, Apuli, Paeligni, Frentani, Marrucini, Vestini, Sabini, Picentes, Galli, Umbri, Tusci, Veneti, Cari, Iapudes, Histri, Liburni. — (Pline, Naturalis Historia, III, 38)- A partir de là commence la côte de la Grande Grèce, les Salentins, les Pédicules, les Apules, les Pélignes, les Frentans, les Marrucins , les Vestins, les Sabins, les Picentes, les Gaulois, les Ombriens, les Étrusques, les Vénètes, les Carnes, les Japides, les Istres, les Liburnes.
 
 
Variantes
- Istri
- Histriani
Apparentés étymologiques
Voir aussi
- Istriens sur l’encyclopédie Wikipédia
Références
- « Histri », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « Histri », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage