Hiberia
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Ἰβηρία, Ibêria.
Nom propre
| Cas | Singulier |
|---|---|
| Nominatif | Hiberiă |
| Vocatif | Hiberiă |
| Accusatif | Hiberiăm |
| Génitif | Hiberiae |
| Datif | Hiberiae |
| Ablatif | Hiberiā
|
Hibēria \Prononciation ?\ féminin
- Nom grec de l’Hispanie (Hispania).
te non paventes funera Galliae
— (Horace, Carmina)
duraeque tellus audit Hiberiae,
te caede gaudentes Sygambri
conpositis venerantur armis.- A toi les respects du Gaulois impavide,
De l'Ibère inculte, autre esclave empressé,
Le Sicambre, au carnage dressé,
À tes genoux pose son carquois vide. — (traduction)
- A toi les respects du Gaulois impavide,
- Ibérie antique (actuelle Géorgie).
ultra quod gens Armenochalybes et Maior Armenia, in ora ante Trapezunta flumen est Pyxites, ultra vero gens Sannorum Heniochorum, flumen Absarrum cum castello cognomine in faucibus, a Trapezunte CXL. eius loci a tergo montium Hiberia est, in ora vero Heniochi, Ampreutae, Lazi, flumina Acampseon, Isis, Nogrus, Bathys, gentes Colchorum, oppidum Matium, flumen Heracleum et promunturium eodem nomine clarissimusque Ponti Phasis.
— (Pline, Naturalis Historia, VI)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Variantes
Apparentés étymologiques
Références
- « Hiberia », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage