Einzelne
Allemand
Étymologie
- substantivation de l’adjectif einzeln (« seul »)
Nom commun
| Déclinaison adjectivale |
|---|
| Einzelne |
| Déclinaison | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Einzelne \ˈaɪ̯nt͡sl̩nə\ féminin (pour un homme, on dit : Einzelner)
- Individu (femme).
Forme de nom commun
| Déclinaison forte | |||
|---|---|---|---|
| Cas | Singulier | Pluriel | |
| Masculin | Féminin | ||
| Nominatif | Einzelner | Einzelne | Einzelne |
| Accusatif | Einzelnen | Einzelne | Einzelne |
| Génitif | Einzelnen | Einzelner | Einzelner |
| Datif | Einzelnem | Einzelner | Einzelnen |
| Déclinaison faible | |||
| Cas | Singulier | Pluriel | |
| Masculin | Féminin | ||
| Nominatif | der Einzelne | die Einzelne | die Einzelnen |
| Accusatif | den Einzelnen | die Einzelne | die Einzelnen |
| Génitif | des Einzelnen | der Einzelnen | der Einzelnen |
| Datif | dem Einzelnen | der Einzelnen | den Einzelnen |
| Déclinaison mixte | |||
| Cas | Singulier | Pluriel | |
| Masculin | Féminin | ||
| Nominatif | ein Einzelner | eine Einzelne | keine Einzelnen |
| Accusatif | einen Einzelnen | eine Einzelne | keine Einzelnen |
| Génitif | eines Einzelnen | einer Einzelnen | keiner Einzelnen |
| Datif | einem Einzelnen | einer Einzelnen | keinen Einzelnen |
Einzelne \ˈaɪ̯nt͡sl̩nə\ masculin
Prononciation
- Berlin (Allemagne) : écouter « Einzelne [ˈaɪ̯nt͡sl̩nə] »
Références
- Duden, Bibliographisches Institut GmbH, Berlin Einzelne → consulter cet ouvrage