Danaus
Latin
Étymologie
Nom propre
| Cas | Singulier |
|---|---|
| Nominatif | Danaus |
| Vocatif | Danae |
| Accusatif | Danaum |
| Génitif | Danaī |
| Datif | Danaō |
| Ablatif | Danaō
|
Danaus \ˈda.na.us\ masculin
Adjectif
| Cas | Singulier | Pluriel | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
| Nominatif | Danaus | Danaă | Danaum | Danaī | Danaae | Danaă |
| Vocatif | Danae | Danaă | Danaum | Danaī | Danaae | Danaă |
| Accusatif | Danaum | Danaăm | Danaum | Danaōs | Danaās | Danaă |
| Génitif | Danaī | Danaae | Danaī | Danaōrŭm | Danaārŭm | Danaōrŭm |
| Datif | Danaō | Danaae | Danaō | Danaīs | Danaīs | Danaīs |
| Ablatif | Danaō | Danaā | Danaō | Danaīs | Danaīs | Danaīs |
Danaus \ˈda.na.us\
- Relatif à Danaüs.
- Relatif aux Argiens.
- Grec, relatif aux Grecs.
Nom commun
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | Danaus | Danaī |
| Vocatif | Danae | Danaī |
| Accusatif | Danaum | Danaōs |
| Génitif | Danaī | Danaōrum |
| Datif | Danaō | Danaīs |
| Ablatif | Danaō | Danaīs |
Danaus \ˈda.na.us\ masculin
- Grec.
Equo ne credite, Teucri! Quidquid id est, timeo Danaos et dona ferentes.
— (Virgile)- Ne faites pas confiance au cheval, Troyens ! Quel qu’il soit. Je crains les Grecs et les cadeaux qu’ils apportent.
Références
- « Danaus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- [1] Julius Pokorny, Indogermanisches Etymologisches Woerterbuch, radical *dā-