Conjugaison:latin/venio

Conjugaison de veniō

INFINITIF

Présent actif		Parfait actif		Futur actif
venīre		vēnisse (venisse)		ventūrus, -a, -um esse

Présent passif		Parfait passif		Futur passif
venīrī		ventum esse		ventum īrī

PARTICIPE / GÉRONDIF

Participe			Gérondif
	SUPIN ventum, ventū Participe présent actif veniens, -entis Participe futur actif ventūrus, -a, -um Participe parfait passif ventum Adjectif verbal (participe futur passif) veniendus, -a, -um			Nominatif : venīre Accusatif : venīre Accusatif avec prép. : veniendum Génitif : veniendī Datif : veniendō Ablatif : veniendō

IMPÉRATIF

Actif			Passif
	Présent venī venīte Futur 2PS : venītō 3PS : venītō 2PP : venītōte 3PP : veniuntō			-

INDICATIF ACTIF

Présent		Imparfait		Futur
veniō		veniēbam		veniam
venīs		veniēbās		veniēs
venīt		veniēbat		veniet
venīmus		veniēbāmus		veniēmus
venītis		veniēbātis		veniētis
veniunt		veniēbant		venient

Parfait		Plus-que-parfait		Futur antérieur
vēnī		vēneram (venieram)		vēnerō (venierō)
vēnistī (venisti)		vēnerās (venierās)		vēneris (venieris)
vēnit		vēnerat (venierat)		vēnerit (venierit)
vēnimus		vēnerāmus (venierāmus)		vēnerimus (venierimus)
vēnistis (venistis)		vēneratis (venierātis)		vēneritis (venieritis)
vēnērunt (vēnēre) (venierunt)		vēnerant (venierant)		vēnerint (venierint)

SUBJONCTIF ACTIF

Présent		Imparfait
veniam		venīrem
veniās		venīrēs
veniat		venīret
veniāmus		venīrēmus
veniātis		venīrētis
veniant		venīrent

Parfait		Plus-que-parfait
vēnerim (venierim)		vēnissem (venissem)
vēnerīs (venierīs)		vēnissēs (venissēs)
vēnerit (venierit)		vēnisset (venisset)
vēnerīmus (venierīmus)		vēnissēmus (venissēmus)
vēnerītis (venierītis)		vēnissētis (venissētis)
vēnerint (venierint)		vēnissent (venissent)

INDICATIF PASSIF

Présent		Imparfait		Futur


venītur		venēbātur		veniētur




Parfait		Plus-que-parfait		Futur antérieur


ventum est		ventum erat		ventum erit

SUBJONCTIF PASSIF

Présent		Imparfait


veniātur		venīrētur




Parfait		Plus-que-parfait


ventum sit		ventum esset