Conjugaison:latin/probo
Conjugaison de probō
| INFINITIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
| probāre | probavisse | probatūrus, -a, -um esse | ||
| Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
| probārī | probatus, -a, -um esse | probatum īrī | ||
| PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Participe | Gérondif | |||
| SUPIN probatum, probatū Participe présent actif |
Nominatif : probāre Accusatif : probāre Accusatif avec prép. : probandum Génitif : probandī Datif : probandō Ablatif : probandō | |||
| IMPÉRATIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Actif | Passif | |||
| Présent probā probāte Futur |
Présent probāre probāminī | |||
| INDICATIF ACTIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| probō | probābam | probābō | ||
| probās | probābās | probābis | ||
| probāt | probābat | probābit | ||
| probāmus | probābāmus | probābimus | ||
| probātis | probābātis | probābitis | ||
| probant | probābant | probābunt | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| probavī | probaveram | probaverō | ||
| probavistī | probaverās | probaveris | ||
| probavit | probaverat | probaverit | ||
| probavimus | probaverāmus | probaverimus | ||
| probavistis | probaveratis | probaveritis | ||
| probavērunt (probavēre) | probaverant | probaverint | ||
| SUBJONCTIF ACTIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| probem | probārem | |
| probēs | probārēs | |
| probet | probāret | |
| probēmus | probārēmus | |
| probētis | probārētis | |
| probent | probārent | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| probaverim | probavissem | |
| probaverīs | probavissēs | |
| probaverit | probavisset | |
| probaverīmus | probavissēmus | |
| probaverītis | probavissētis | |
| probaverint | probavissent | |
| INDICATIF PASSIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| probor | probabar | probābor | ||
| probāris (probāre) | probabāris (probabāre) | probāberis (probābere) | ||
| probātur | probabātur | probābitur | ||
| probāmur | probabāmur | probābimur | ||
| probāminī | probabāminī | probābiminī | ||
| probāntur | probabantur | probābuntur | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| probatus sum | probatus eram | probatus erō | ||
| probatus es | probatus erās | probatus eris | ||
| probatus est | probatus erat | probatus erit | ||
| probati sumus | probati erāmus | probati erimus | ||
| probati estis | probati erātis | probati eritis | ||
| probati sunt | probati erant | probati erunt | ||
| SUBJONCTIF PASSIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| prober | probārer | |
| probēris (probēre) | probārēris (probārēre) | |
| probētur | probārētur | |
| probēmur | probārēmur | |
| probēminī | probārēminī | |
| probentur | probārentur | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| probatus sim | probatus essem | |
| probatus sīs | probatus essēs | |
| probatus sit | probatus esset | |
| probati sīmus | probati essēmus | |
| probati sītis | probati essētis | |
| probati sint | probati essent | |