Conjugaison:latin/intento
Conjugaison de intentō
| INFINITIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
| intentāre | intentavisse | intentatūrus, -a, -um esse | ||
| Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
| intentārī | intentatus, -a, -um esse | intentatum īrī | ||
| PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Participe | Gérondif | |||
| SUPIN intentatum, intentatū Participe présent actif |
Nominatif : intentāre Accusatif : intentāre Accusatif avec prép. : intentandum Génitif : intentandī Datif : intentandō Ablatif : intentandō | |||
| IMPÉRATIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Actif | Passif | |||
| Présent intentā intentāte Futur |
Présent intentāre intentāminī Futur | |||
| INDICATIF ACTIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| intentō | intentābam | intentābō | ||
| intentās | intentābās | intentābis | ||
| intentāt | intentābat | intentābit | ||
| intentāmus | intentābāmus | intentābimus | ||
| intentātis | intentābātis | intentābitis | ||
| intentant | intentābant | intentābunt | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| intentavī | intentaveram | intentaverō | ||
| intentavistī | intentaverās | intentaveris | ||
| intentavit | intentaverat | intentaverit | ||
| intentavimus | intentaverāmus | intentaverimus | ||
| intentavistis | intentaveratis | intentaveritis | ||
| intentavērunt (intentavēre) | intentaverant | intentaverint | ||
| SUBJONCTIF ACTIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| intentem | intentārem | |
| intentēs | intentārēs | |
| intentet | intentāret | |
| intentēmus | intentārēmus | |
| intentētis | intentārētis | |
| intentent | intentārent | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| intentaverim | intentavissem | |
| intentaverīs | intentavissēs | |
| intentaverit | intentavisset | |
| intentaverīmus | intentavissēmus | |
| intentaverītis | intentavissētis | |
| intentaverint | intentavissent | |
| INDICATIF PASSIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| intentor | intentabar | intentābor | ||
| intentāris (intentāre) | intentabāris (intentabāre) | intentāberis (intentābere) | ||
| intentātur | intentabātur | intentābitur | ||
| intentāmur | intentabāmur | intentābimur | ||
| intentāminī | intentabāminī | intentābiminī | ||
| intentāntur | intentabantur | intentābuntur | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| intentatus sum | intentatus eram | intentatus erō | ||
| intentatus es | intentatus erās | intentatus eris | ||
| intentatus est | intentatus erat | intentatus erit | ||
| intentati sumus | intentati erāmus | intentati erimus | ||
| intentati estis | intentati erātis | intentati eritis | ||
| intentati sunt | intentati erant | intentati erunt | ||
| SUBJONCTIF PASSIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| intenter | intentārer | |
| intentēris (intentēre) | intentārēris (intentārēre) | |
| intentētur | intentārētur | |
| intentēmur | intentārēmur | |
| intentēminī | intentārēminī | |
| intententur | intentārentur | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| intentatus sim | intentatus essem | |
| intentatus sīs | intentatus essēs | |
| intentatus sit | intentatus esset | |
| intentati sīmus | intentati essēmus | |
| intentati sītis | intentati essētis | |
| intentati sint | intentati essent | |