Conjugaison:latin/improbo
Conjugaison de improbō
| INFINITIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
| improbāre | improbavisse | improbatūrus, -a, -um esse | ||
| Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
| improbārī | improbatus, -a, -um esse | improbatum īrī | ||
| PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Participe | Gérondif | |||
| SUPIN improbatum, improbatū Participe présent actif |
Nominatif : improbāre Accusatif : improbāre Accusatif avec prép. : improbandum Génitif : improbandī Datif : improbandō Ablatif : improbandō | |||
| IMPÉRATIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Actif | Passif | |||
| Présent improbā improbāte Futur |
Présent improbāre improbāminī Futur | |||
| INDICATIF ACTIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| improbō | improbābam | improbābō | ||
| improbās | improbābās | improbābis | ||
| improbāt | improbābat | improbābit | ||
| improbāmus | improbābāmus | improbābimus | ||
| improbātis | improbābātis | improbābitis | ||
| improbant | improbābant | improbābunt | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| improbavī | improbaveram | improbaverō | ||
| improbavistī | improbaverās | improbaveris | ||
| improbavit | improbaverat | improbaverit | ||
| improbavimus | improbaverāmus | improbaverimus | ||
| improbavistis | improbaveratis | improbaveritis | ||
| improbavērunt (improbavēre) | improbaverant | improbaverint | ||
| SUBJONCTIF ACTIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| improbem | improbārem | |
| improbēs | improbārēs | |
| improbet | improbāret | |
| improbēmus | improbārēmus | |
| improbētis | improbārētis | |
| improbent | improbārent | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| improbaverim | improbavissem | |
| improbaverīs | improbavissēs | |
| improbaverit | improbavisset | |
| improbaverīmus | improbavissēmus | |
| improbaverītis | improbavissētis | |
| improbaverint | improbavissent | |
| INDICATIF PASSIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| improbor | improbabar | improbābor | ||
| improbāris (improbāre) | improbabāris (improbabāre) | improbāberis (improbābere) | ||
| improbātur | improbabātur | improbābitur | ||
| improbāmur | improbabāmur | improbābimur | ||
| improbāminī | improbabāminī | improbābiminī | ||
| improbāntur | improbabantur | improbābuntur | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| improbatus sum | improbatus eram | improbatus erō | ||
| improbatus es | improbatus erās | improbatus eris | ||
| improbatus est | improbatus erat | improbatus erit | ||
| improbati sumus | improbati erāmus | improbati erimus | ||
| improbati estis | improbati erātis | improbati eritis | ||
| improbati sunt | improbati erant | improbati erunt | ||
| SUBJONCTIF PASSIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| improber | improbārer | |
| improbēris (improbēre) | improbārēris (improbārēre) | |
| improbētur | improbārētur | |
| improbēmur | improbārēmur | |
| improbēminī | improbārēminī | |
| improbentur | improbārentur | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| improbatus sim | improbatus essem | |
| improbatus sīs | improbatus essēs | |
| improbatus sit | improbatus esset | |
| improbati sīmus | improbati essēmus | |
| improbati sītis | improbati essētis | |
| improbati sint | improbati essent | |