Conjugaison:latin/improbito
Conjugaison de improbitō
| INFINITIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
| improbitāre | improbitavisse | improbitatūrus, -a, -um esse | ||
| Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
| improbitārī | improbitatus, -a, -um esse | improbitatum īrī | ||
| PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Participe | Gérondif | |||
| SUPIN improbitatum, improbitatū Participe présent actif |
Nominatif : improbitāre Accusatif : improbitāre Accusatif avec prép. : improbitandum Génitif : improbitandī Datif : improbitandō Ablatif : improbitandō | |||
| IMPÉRATIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Actif | Passif | |||
| Présent improbitā improbitāte Futur |
Présent improbitāre improbitāminī Futur | |||
| INDICATIF ACTIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| improbitō | improbitābam | improbitābō | ||
| improbitās | improbitābās | improbitābis | ||
| improbitāt | improbitābat | improbitābit | ||
| improbitāmus | improbitābāmus | improbitābimus | ||
| improbitātis | improbitābātis | improbitābitis | ||
| improbitant | improbitābant | improbitābunt | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| improbitavī | improbitaveram | improbitaverō | ||
| improbitavistī | improbitaverās | improbitaveris | ||
| improbitavit | improbitaverat | improbitaverit | ||
| improbitavimus | improbitaverāmus | improbitaverimus | ||
| improbitavistis | improbitaveratis | improbitaveritis | ||
| improbitavērunt (improbitavēre) | improbitaverant | improbitaverint | ||
| SUBJONCTIF ACTIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| improbitem | improbitārem | |
| improbitēs | improbitārēs | |
| improbitet | improbitāret | |
| improbitēmus | improbitārēmus | |
| improbitētis | improbitārētis | |
| improbitent | improbitārent | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| improbitaverim | improbitavissem | |
| improbitaverīs | improbitavissēs | |
| improbitaverit | improbitavisset | |
| improbitaverīmus | improbitavissēmus | |
| improbitaverītis | improbitavissētis | |
| improbitaverint | improbitavissent | |
| INDICATIF PASSIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| improbitor | improbitabar | improbitābor | ||
| improbitāris (improbitāre) | improbitabāris (improbitabāre) | improbitāberis (improbitābere) | ||
| improbitātur | improbitabātur | improbitābitur | ||
| improbitāmur | improbitabāmur | improbitābimur | ||
| improbitāminī | improbitabāminī | improbitābiminī | ||
| improbitāntur | improbitabantur | improbitābuntur | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| improbitatus sum | improbitatus eram | improbitatus erō | ||
| improbitatus es | improbitatus erās | improbitatus eris | ||
| improbitatus est | improbitatus erat | improbitatus erit | ||
| improbitati sumus | improbitati erāmus | improbitati erimus | ||
| improbitati estis | improbitati erātis | improbitati eritis | ||
| improbitati sunt | improbitati erant | improbitati erunt | ||
| SUBJONCTIF PASSIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| improbiter | improbitārer | |
| improbitēris (improbitēre) | improbitārēris (improbitārēre) | |
| improbitētur | improbitārētur | |
| improbitēmur | improbitārēmur | |
| improbitēminī | improbitārēminī | |
| improbitentur | improbitārentur | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| improbitatus sim | improbitatus essem | |
| improbitatus sīs | improbitatus essēs | |
| improbitatus sit | improbitatus esset | |
| improbitati sīmus | improbitati essēmus | |
| improbitati sītis | improbitati essētis | |
| improbitati sint | improbitati essent | |