Conjugaison:latin/frustro
Conjugaison de frustrō
| INFINITIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
| frustrāre | frustravisse | frustratūrus, -a, -um esse | ||
| Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
| frustrārī | frustratus, -a, -um esse | frustratum īrī | ||
| PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Participe | Gérondif | |||
| SUPIN frustratum, frustratū Participe présent actif | Nominatif : frustrāre Accusatif : frustrāre Accusatif avec prép. : frustrandum Génitif : frustrandī Datif : frustrandō Ablatif : frustrandō | |||
| IMPÉRATIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Actif | Passif | |||
| Présent frustrā frustrāte Futur | Présent frustrāre frustrāminī Futur | |||
| INDICATIF ACTIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| frustrō | frustrābam | frustrābō | ||
| frustrās | frustrābās | frustrābis | ||
| frustrāt | frustrābat | frustrābit | ||
| frustrāmus | frustrābāmus | frustrābimus | ||
| frustrātis | frustrābātis | frustrābitis | ||
| frustrant | frustrābant | frustrābunt | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| frustravī | frustraveram | frustraverō | ||
| frustravistī | frustraverās | frustraveris | ||
| frustravit | frustraverat | frustraverit | ||
| frustravimus | frustraverāmus | frustraverimus | ||
| frustravistis | frustraveratis | frustraveritis | ||
| frustravērunt (frustravēre) | frustraverant | frustraverint | ||
| SUBJONCTIF ACTIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| frustrem | frustrārem | |
| frustrēs | frustrārēs | |
| frustret | frustrāret | |
| frustrēmus | frustrārēmus | |
| frustrētis | frustrārētis | |
| frustrent | frustrārent | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| frustraverim | frustravissem | |
| frustraverīs | frustravissēs | |
| frustraverit | frustravisset | |
| frustraverīmus | frustravissēmus | |
| frustraverītis | frustravissētis | |
| frustraverint | frustravissent | |
| INDICATIF PASSIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| frustror | frustrabar | frustrābor | ||
| frustrāris (frustrāre) | frustrabāris (frustrabāre) | frustrāberis (frustrābere) | ||
| frustrātur | frustrabātur | frustrābitur | ||
| frustrāmur | frustrabāmur | frustrābimur | ||
| frustrāminī | frustrabāminī | frustrābiminī | ||
| frustrāntur | frustrabantur | frustrābuntur | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| frustratus sum | frustratus eram | frustratus erō | ||
| frustratus es | frustratus erās | frustratus eris | ||
| frustratus est | frustratus erat | frustratus erit | ||
| frustrati sumus | frustrati erāmus | frustrati erimus | ||
| frustrati estis | frustrati erātis | frustrati eritis | ||
| frustrati sunt | frustrati erant | frustrati erunt | ||
| SUBJONCTIF PASSIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| frustrer | frustrārer | |
| frustrēris (frustrēre) | frustrārēris (frustrārēre) | |
| frustrētur | frustrārētur | |
| frustrēmur | frustrārēmur | |
| frustrēminī | frustrārēminī | |
| frustrentur | frustrārentur | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| frustratus sim | frustratus essem | |
| frustratus sīs | frustratus essēs | |
| frustratus sit | frustratus esset | |
| frustrati sīmus | frustrati essēmus | |
| frustrati sītis | frustrati essētis | |
| frustrati sint | frustrati essent | |