Conjugaison:latin/dissono
Conjugaison de dissonō
| INFINITIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
| dissonāre | dissonuisse | dissonitūrus, -a, -um esse | ||
| Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
| dissonārī | dissonitus, -a, -um esse | dissonitum īrī | ||
| PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Participe | Gérondif | |||
| SUPIN dissonitum, dissonitū Participe présent actif |
Nominatif : dissonāre Accusatif : dissonāre Accusatif avec prép. : dissonandum Génitif : dissonandī Datif : dissonandō Ablatif : dissonandō | |||
| IMPÉRATIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Actif | Passif | |||
| Présent dissonā dissonāte Futur |
Présent dissonāre dissonāminī Futur | |||
| INDICATIF ACTIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| dissonō | dissonābam | dissonābō | ||
| dissonās | dissonābās | dissonābis | ||
| dissonāt | dissonābat | dissonābit | ||
| dissonāmus | dissonābāmus | dissonābimus | ||
| dissonātis | dissonābātis | dissonābitis | ||
| dissonant | dissonābant | dissonābunt | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| dissonuī | dissonueram | dissonuerō | ||
| dissonuistī | dissonuerās | dissonueris | ||
| dissonuit | dissonuerat | dissonuerit | ||
| dissonuimus | dissonuerāmus | dissonuerimus | ||
| dissonuistis | dissonueratis | dissonueritis | ||
| dissonuērunt (dissonuēre) | dissonuerant | dissonuerint | ||
| SUBJONCTIF ACTIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| dissonem | dissonārem | |
| dissonēs | dissonārēs | |
| dissonet | dissonāret | |
| dissonēmus | dissonārēmus | |
| dissonētis | dissonārētis | |
| dissonent | dissonārent | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| dissonuerim | dissonuissem | |
| dissonuerīs | dissonuissēs | |
| dissonuerit | dissonuisset | |
| dissonuerīmus | dissonuissēmus | |
| dissonuerītis | dissonuissētis | |
| dissonuerint | dissonuissent | |
| INDICATIF PASSIF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Présent | Imparfait | Futur | ||
| dissonor | dissonabar | dissonābor | ||
| dissonāris (dissonāre) | dissonabāris (dissonabāre) | dissonāberis (dissonābere) | ||
| dissonātur | dissonabātur | dissonābitur | ||
| dissonāmur | dissonabāmur | dissonābimur | ||
| dissonāminī | dissonabāminī | dissonābiminī | ||
| dissonāntur | dissonabantur | dissonābuntur | ||
| Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
| dissonitus sum | dissonitus eram | dissonitus erō | ||
| dissonitus es | dissonitus erās | dissonitus eris | ||
| dissonitus est | dissonitus erat | dissonitus erit | ||
| dissoniti sumus | dissoniti erāmus | dissoniti erimus | ||
| dissoniti estis | dissoniti erātis | dissoniti eritis | ||
| dissoniti sunt | dissoniti erant | dissoniti erunt | ||
| SUBJONCTIF PASSIF | ||
|---|---|---|
| Présent | Imparfait | |
| dissoner | dissonārer | |
| dissonēris (dissonēre) | dissonārēris (dissonārēre) | |
| dissonētur | dissonārētur | |
| dissonēmur | dissonārēmur | |
| dissonēminī | dissonārēminī | |
| dissonentur | dissonārentur | |
| Parfait | Plus-que-parfait | |
| dissonitus sim | dissonitus essem | |
| dissonitus sīs | dissonitus essēs | |
| dissonitus sit | dissonitus esset | |
| dissoniti sīmus | dissoniti essēmus | |
| dissoniti sītis | dissoniti essētis | |
| dissoniti sint | dissoniti essent | |