Conjugaison:italien/zizzagare
zizzagare, verbe irrégulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | zizzagare | \d͡zid.d͡za.ˈɡa.re\ | avere | zizzagato | \a.ˈve.re d͡zid.d͡za.ˈɡa.to\ |
| Gérondif | zizzagando | \d͡zid.d͡za.ˈɡan.do\ | avendo | zizzagato | \a.ˈven.do d͡zid.d͡za.ˈɡa.to\ |
| Participe | zizzagante | \d͡zid.d͡za.ˈɡan.te\ | zizzagato | \d͡zid.d͡za.ˈɡa.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||