Conjugaison:italien/trivellare
trivellare, verbe irrégulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | trivellare | \tri.vel.ˈla.re\ | avere | trivellato | \a.ˈve.re tri.vel.ˈla.to\ |
| Gérondif | trivellando | \tri.vel.ˈlan.do\ | avendo | trivellato | \a.ˈven.do tri.vel.ˈla.to\ |
| Participe | trivellante | \tri.vel.ˈlan.te\ | trivellato | \tri.vel.ˈla.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||