Conjugaison:italien/triturare
triturare, verbe régulier du premier groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere.
Modes impersonnels
| Mode | Présent | Passé | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitif | triturare | \tri.tu.ˈra.re\ | avere | triturato | \a.ˈve.re tri.tu.ˈra.to\ | 
| Gérondif | triturando | \tri.tu.ˈran.do\ | avendo | triturato | \a.ˈven.do tri.tu.ˈra.to\ | 
| Participe | triturante | \tri.tu.ˈran.te\ | triturato | \tri.tu.ˈra.to\ | |
Indicatif
Conditionnel
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Subjonctif
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Impératif
  | 
  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||